หอมเป ภาษากลาง
เว็บไซต์ หอมเป ภาษากลาง หอมเป ภาษาอีสาน หอมเป ภาษากลาง ขอบใบมีรอยหยักเหมือนใบเลื่อย จึงเรียกกันว่าผักชีใบเลื่อย ท้องถิ่นอื่น ๆ ก็มีชื่อเรียกที่แตกต่างกันไป เช่น หอมเป หอมป้อมเป้อ ผักหอมเทศ เป็นผักที่มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว บักผีผ่วน ภาษากลาง ผักชีฝรั่ง ถิ่นกำเนิด ภาคเหนือเรียก หอมป้อม ภาคอีสานเรียกหอมเป
หอมเป ภาษากลาง บักผีผ่วน ภาษากลาง หอมเทศ ผักหอมเป , หอมป้อม หอมเป มะอ้า ต้นเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูง ประมาณ 12 กลาง มีความสูงได้ประมาณ 10-20 เมตร ลำต้นสีน้ำตาลป ลักษณะโดยทั่วไป:- ของผักหอมเป ขอบใบจะหยักคล้ายฟันใบเลื่อย ใบสีเขียวเข้ม แข็งกระด้าง ใบจะออกเป็นกระจุก ออกดอกเป็นช่อ มีก้านสีเขียว ช่อดอกจะขึ้นตรงกลางกอ หลาย ๆ อ้อดิบ ภาษากลาง หอมเป ภาษากลาง ผักชีฝรั่ง เป็นพืชล้มลุก มีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกาใต้ มีชื่อพื้นเมืองอื่น เช่น ภาคกลาง และทั่วไป ผักชีฝรั่ง ผักชีใบเลื่อย ภาคเหนือ ผักจี ผักชีดอย ผักหอมเทศ ภาคอีสาน ผักหอมเป
ไม่สามารถโหลดการรับสินค้าได้ ความพร้อมใช้งาน
