หน่วยคำควบ - วิกิพีเดีย

หน่วยคำควบ - วิกิพีเดีย ควบ คำควบกล้ำหรืออักษรควบ คือ พยัญชนะต้นสองตัวเขียนเรียงกัน ใช้สระเดียวกัน โดยอ่านออกเสียงควบเป็นพยางค์เดียว พร้อมกับผันเสียงวรรณยุกต์ตามพยัญชนะตัวหน้า แบ่งได้เป็น 2 ประเภท ได้แก่ ลูกครึ่งควบสอง นววรรณ พันธุเมธา 557 วารสาร ราชบัณฑิตยสถาน ปีที่ ๓๖ ฉบับที่ ๔ ต ค -ธ ค ๒๕๕๔ ประเทศบางค ำเป็นเสียงควบกล ้ ำ ทฺร เช่น ทรัมเป็ต จันทรา นิทรา อินทราทิตย์ แต่ ออกเสียงอักษรควบ ทร ในค

ลูกครึ่งควบสอง พยัญชนะควบกล้ำ ไก่ขี่ควายไปพบผีตาย ก่อนค่ำไปพบเตี่ย พยัญชนะควบกล้ำ พยัญชนะควบกล้ำในภาษาไทยประกอบด้วย พยัญชนะต้น พยัญชนะควบ ร ล ว รูป เสียง รูป เสียง รูป

อมควบ ก เอารวมเข้าเป็นอันเดียวกันหรือเข้าคู่กัน เช่น ควบเชือก ควบด้าย สอบควบ กินยาควบกัน ก อาการที่วิ่งเต็มที่จนดูเหมือนเท้าหรือล้อไม่ติดดิน ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน  ควบ กล้า ถ้า ควบ กล้า ด้วย ตัว “ ล ” หรือ ไม่มี ตัว ควบ กล้า ถือว่า เขียน ผิด o - ๔-